کد مطلب:94667 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:113
[صفحه 626] امیرمومنان زیاد بن نصر و شریح ابن هانی را با دو هزار تن سپاهی عراقی، برای پیكار با شامیان فرستاده بود. در میان راه این دو بر سر رای در چگونگی پیكار، با هم به مخالفت برخاستند، و هر یك نامه ای به علی (ع) نوشتند و از او چاره خواستند. نامه زیر پاسخی است به هر دو نفر آنان. هنگامیكه با دشمن مواجه شدید، و یا اینكه خصم رو بسوی شما نهاد، باید لشكرگاهتان را در ارتفاعات بلند یا دامن كوه ها، یا كنار رودخانه ها موضع دهید، تا از دسترس دشمن ایمن باشید. باید نبرد تن به تن شما با خصم، از یكسو یا دو سو باشد. بر فراز تپه های مسطح و در بلندی كوهها، برای خود دیده بان و پاسدار مستقر كنید، تا دشمن ناگهانی از كمینگاه و یا بطرف ایمنگاه، بر شما حمله نكند. بدانید پیشاپیش لشكر دیده بانانشان حركت می كنند، و پاسداران جلو سپاه، همیشه جاسوس هستند. از پراكندگی، سخت اجتناب كنید و هر گاه بجائی فرود آمدید، تا حمله را آغاز كنید، همه با هم یورش برید و هر زمان كوچ و یا عزم عقب نشینی كردید، همگی با هم چنین كنید. شب هنگام نیزه ها را دایره سان گرد خود قرار دهید، و چشم به خواب عمیق مسپارید، و درست همانگونه كه آبی در دهان مزمزه میكنید و به دور میریزید، خود را نیمه خواب، نگاه دارید
صفحه 626.